‘म केले मर्छु ?’ काँइलो, उमेरले अधबैँसे जो बिहानै घरबाट निस्कन्छ। र दिनभरी घामलाई छाता, राप र तापलाई सितलता मानेर पसिनाको कर्णाली बगाउँछ । साँझ पख गलेको अनुहार, एक खिली